‘Gewoon je gevoel volgen’, trouw zijn aan jezelf: het lijkt heel echt en authentiek, maar het ís vaak jezelf veel te centraal stellen. We zijn allemaal maar gewone mensen met gebreken. Maar in ons verlangen naar eigenheid zijn velen op drift geraakt. Door met onszelf bezig te zijn, leven we in een klein wereldje. Je wordt wijzer en vrijer door om je heen te kijken. ‘Niet over je grenzen heen gaan’? Juist wel!
Zelfkennis en zelfontwikkeling ontstaat door naar buiten te kijken, en dat is waar Roos Vonk de lezer met dit boek spelenderwijs de weg wijst: kijk eens daar, en daar, zie je die grappige menselijke dwalingen; en als je goed kijkt… zie je ook jezelf.
Een van die dwalingen is dat we niet zo individualistisch zijn als we denken. In groepen worden vaak beslissingen genomen waar niemand het in z’n hart mee eens is. Ook als eenling kun je automatische groepspatronen en neerwaartse spiralen doorbreken. De regie krijgen en houden, zodat je gedrag en je keuzes in overeenstemming zijn met datgene wat je wilt betekenen in de wereld. Dat is iets heel anders dan 'ik voel het zo en ik heb recht heb op mijn geluk’.
Andere voorbeelden van menselijke zwakheden die in dit boek de revue passeren: Waarom onderschatten we altijd hoeveel iets gaat kosten? (en vooral als we juist willen bezuinigen) Waarom verdwijnt de passie in een goede relatie? (En helpt het als je een foute man hebt? Of bent?) Waarom zijn vrouwen onderling van die kempkippen? Wat is het nut van afgunst en leedvermaak? En is het onbewuste wel zo slim? Dat valt te bezien, want onbewust verdraaien we de feiten, geven onszelf onterecht krediet voor succes en we plegen zelfs onbewust plagiaat.
Roos Vonk ontneemt mensen hun illusies over zichzelf, maar ze doet dat op een troostrijke manier. Op luchtige no-nonsense toon dient ze de lezer een gezonde dosis zelfrelativering toe. Een prikkelend boek, voor iedereen die meer inzicht wil krijgen in zijn eigen en andermans blinde vlekken en verborgen bedoelingen.
Roos Vonk vertelt tussen haar dieren over menselijke gebreken